۱- همنشینی با عناصر فتنه و اجازه نفس کشیدن به مخالفان نظام (سید محمد خاتمی،فائزه هاشمی، عباس آخوندی،معصومه ابتکار و ... )
۲- لاس زدن با غربی ها
۳- بی نتیجه ماندن برجام
۴- توهین به منتقدان
۵- رانت و فساد (حسین فریدون،مهدی جهانگیری،احمد عراقچی و ... )
۶- بی تفاوتی نسبت به مسائل داخلی و انداختن تقصیر ها بر گردن رهبری
۷- ایجاد فضای باز برای جاسوس ها و نفوذی ها در سطوح مختلف کشور
۸- سو استفاده حامیان دولت و تعطیلی واحد های تولیدی (رشت الکتریک)
۹- تحریف تاریخ اسلام و توهین به پیامبر،امام حسن،امام حسین و امام زمان برای رسیدن به خواسته های خود
۱۰- افزایش لحظه ای قیمت ها (ارز،مسکن،اتومبیل و کالا های اساسی)
۱۱- سیاسی کاری در راکد کردن پروژه مسکن مهر و بعد از چندسال به راه انداختن پروژه مسکن ملی با هزینه های بسیار بسیار بالا
۱۲- سیاسی کاری در حذف کارت سوخت و بعد از چندسال احیای کارت سوخت و افزایش چند برابری قیمت بنزین
۱۳- ایجاد فضای باز در شبکه های اجتماعی و عدم کنترل آشوب در سال های ۹۶ و ۹۸
۱۴- عدم ایجاد بستر اینترنت ملی و پیام رسان داخلی
۱۵- ناتوانی در وارد کردن سرمایه های خارجی در کشور(خروج یکطرفه شرکت هایی مانند رنو از ایران)
۱۶- ناتوانی در صادرات کالا های غیر نفتی
۱۷- توهین های مختلف به سفارت خانه ها و کنسولگری های ایران در سایر کشورها و ناتوانی در ایجاد رابطه مناسب با کشورهای همسایه
۱۸- اهمیت ندادن به شرکای راهبردی (روسیه،لبنان،عراق و ... )
۱۹- ایجاد رانت و افزایش واردات کالاهای غیر اساسی با ارز ۴۲۰۰ تومانی
۲۰- استعفا و استیضاح های مختلف در میان کابینه
۲۱- تشکیک در سوابق تحصیلی رئیس جمهور
۲۲- حقوق های میلیونی و بی خبری از وضعیت زندگی مردم
۲۳- عدم صداقت رئیس جمهور و تشکیک در رابطه داشتن با افراد و کشورهای متخاصم در سالهای ابتدای انقلاب
۲۴- افزایش سن ازداج و افزایش طلاق به علت مشکلات معیشتی
۲۵- فضای ولنگار و پر از تیکه های جنسی در سینما و تئاتر
◀توضیح : فقط یکی از این موارد به تنهایی می تواند کشور را به نابودی بکشاند اما با تدابیر رهبری و تحمل مردم تا به امروز به دولت حسن روحانی اجازه داده شد تا همچنان بعنوان رئیس جمهور باقی بماند.
بدیهی است که دولت امنیتی اما پیر تدبیر و امید هیچ منفعتی برای کشور ندارد بنابراین مردم باید در سالهای آخر حیات سیاسی این دولت به مطالبات خودشان بپردازند و فریب شارلاتان های رسانه ای حامیان دولت را نخورند.
این روز ها اقدامات قوه قضاییه مورد تحسین همگان قرار گرفته است زیرا که برخورد با فساد دانه درشت ها (بدون نگاه های شخصی ، سیاسی و جناحی) باعث تقویت اعتماد عمومی مردم نسبت به مسئولین جمهوری اسلامی شده است.
اما شاید مهمترین نقد به قوه قضاییه روابط عمومی ضعیف و حضور کم رنگ در رسانه ها باشد.درحال حاضر سخنگوی قوه قضاییه نتوانسته حضوری فعال در رسانه ها داشته باشد و همچنین مردم اطلاعات خود را از اقدامات این قوه در برخورد با مفاسد را ابتدا از شبکه های اجتماعی (توییتر،اینستاگرام،تلگرام و ...) و سپس از اخبار صدا و سیما دریافت می کنند.به روز نبودن خبرگزاری منتسب به قوه قضاییه (میزان) را هم می توان یکی از ضعف های ساختاری این دستگاه دانست.
با اینحال نباید این ضعف قوه قضاییه باعث شود تا نسبت به اقدامات مفید این قوه که بعد از حضور آقای رئیسی سرعت و قدرت گرفته است بی تفاوت باشیم بلکه باید از ظرفیت شبکه های اجتماعی برای اطلاع رسانی درست به طیف های مختلف مردم استفاده کنیم . البته این اطلاع رسانی نباید به گونه ای باشد که مردم احساس کنند در منطقه ای پر از فساد زندگی می کنند بلکه باید به این باور برسند که در جمهوری اسلامی هیچ کسی تقدس ذاتی ندارد و تحت هر شرایطی با فساد آنها برخورد خواهد شد.