خصوصی سازی یا خصوصی خوری !؟

سالها است که بعد از الگو قرار دادن مدل توسعه مرحوم هاشمی رفسنجانی توسط کارگزارانی ها و اصلاح طلب ها ، چرخ زندگی مردم نچرخید اما چرخ تعدادی از سیاسیون با سرعتی چند برابر شروع به چرخیدن کرد.

یکی از این افراد عبدالله پوری حسینی رئیس سازمان خصوصی‌سازی بود که در دوره مدیریتش بیش از آن‌ که خصوصی‌سازی به شیوه صحیح برای اهالی اهل صنعت باشد، به اعتقاد کارشناسان خصوصی‌خواری و خصوصی‌بازیشکل گرفت.

در ادامه عنوان تعدادی از تخلفات نور چشمی حسن روحانی را برای شما لبست می کنم :

1- واگذاری مجتمع صنعتی گوشت اردبیل به شخص پوری حسینی است.
 

2-فروش ماشین‌سازی تبریز به قیمت ۶۸۸ میلیارد تومان بدون اینکه مزایده عمومی یا جلساتی علنی در کار باشد.

3-خلع ید بانک های خصوصی از پالایشگاه کرمانشاه و دوباره با ۱۰ درصد قیمت واقعی آن را به شخص دیگری واگذار کردند.

4-شرکت‌های آلومینیم المهدی و هرمزال پایین تر از قیمت واقعی.

5-واگذاری شرکت «ایران ایرتور» مشهد به شوهرخاله آقای رئیس بدون پرداخت مبلغی.

6- عدم رعایت مقررات قانونی در خصوص واگذاری بخشی از سهام شرکت ایرالکو بخش خصوصی در قالب بورس و اوراق بهادر مطرح شده است.

7-واگذاری کشت و صنعت مغان  با کاهش قیمت ۴۳ درصدی به فردی به نام صرافان.

8-فروش نیشکر هفت تپه، یک صنعت ۲۰۰۰ میلیارد تومانیبه قیمت ۲۲۶ میلیارد تومان.

9-واگذاری شرکت بین‌المللی مهندسی ایران (ایریتک) به شرکتی که  فاقد سابقه بوده و تنها ۱۲ روز پیش از برگزاری مزایده (۹۶.۱.۱۶) و با سرمایه دو میلیون و ۱۰۰ هزار تومان (معادل ۲۱ میلیون ریال) تأسیس شده است.

 

با بررسی موارد بالا و رقم هایی که در زمان پوری حسینی موجب از بین رفتن بیت المال و اعتماد عمومی به نظام شده و با توجه به حضور آقای رئیسی در قوه قضاییه و تشکیل دادگاه های مختلف مفاسد اقتصادی متوجه می شویم که افراد زیادی هستند که با رانت وارد این عرصه شده و به بیت المال و اعتماد عمومی ضربه زدند.

بدیهی است در این برهه باید از اقدامات نیروهای امنیتی و انتظامی در بازداشت و برخورد قوه قضاییه با دانه درشت ها حمایت و از چند صدایی و ایجتد تفرقه جلوگیری کرد.